Tryb przypuszczający II

Konjunktiv II

Konjunktiv II wykorzystujemy przede wszystkim do wyrażania życzeń i przypuszczeń, ale poza tym ma on jeszcze inne funkcje. Zastosowania Konjunktiv II to:

  • Wyrażanie nierealnych życzeń (np. coś się już stało i nie można tego zmienić, ale chcielibyśmy, żeby było inaczej)
  • Wyrażanie potencjalnie spełnialnych życzeń (np. chcielibyśmy mieć domek nad morzem)
  • Budowanie zdań warunkowych (jeśli/gdyby ... to ...)
  • Formułowanie uprzejmych próśb (np. Czy mógłby Pan ...)
  • Budowanie zdań z wykorzystaniem mowy zależnej (np. ktoś powiedział, że [rzekomo] ...), jeśli forma Konjunktiv I pokrywa się z formą trybu oznajmującego (Indikativ)

Przykłady użycia Konjunktiv II

  • Tłumaczenie
  • Chciałbym, żeby pogoda była ładniejsza. (ale obecnie pogoda jest brzydka)
  • Wyjaśnienie
  • Życzenie z wykorzystaniem Konjunktiv II
  • Tłumaczenie
  • Gdyby pogoda byłaby ładniejsza, poszedłbym do parku. (ale obecnie pogoda jest brzydka i siedzę w domu)
  • Wyjaśnienie
  • Zdanie warunkowe z wykorzystaniem Konjunktiv II
  • Tłumaczenie
  • Bankierzy: "Dużo zarabiamy pieniędzy." 👉 Bankierzy powiedzieli, że (rzekomo) zarabiają dużo pieniędzy.
  • Wyjaśnienie
  • Mowa zależna z wykorzystaniem Konjunktiv II. W tym przypadku forma czasownika verdienen pokrywa się w trybie przypuszczającym Konjunktiv I (sie verdienten) z formą czasu Präteritum (sie verdienten), dlatego trzeba użyć formy Konjunktiv II.
  • Tłumaczenie
  • Mógłbyś proszę podnieść długopis (z podłogi)?
  • Wyjaśnienie
  • Prośba z wykorzystaniem Konjunktiv II

Budowa i zastosowania

Konjunktiv II w czasie teraźniejszym

Forma I 👉 würde + Infinitv

Forma II 👉 Präteritum + (Umlaut) + -e + Personalendung

W czasie teraźniejszym wykorzystujemy jedną z dwóch form: würde + Infinitiv (bezokolicznik) np. du würdest gehen lub temat czasownika w czasie Präteritum + -e + końcówka (Personalendung) dla odpowiedniej osoby. Np. dla czasownika gehen (ging - gegangen) będzie to (du + ging + -e + -st 👉 du gingest).

W praktyce prawie zawsze wykorzystuje się pierwszą formę (würde + Infinitv). Wyjątkiem są czasowniki haben, sein, werden, czasowniki modalne i parę innych czasowników nieregularnych (między innymi: brauchen, denken, finden, geben, gehen, kommen, tun, wissen). Powodem jest konflikt drugiej formy Konjunktiv I i czasu Präteritum np. ich machte (zrobiłem) oraz ich machte (zrobiłbym), dlatego wówczas wykorzystuje się formę würde machen.

  • Tłumaczenie
  • Gdyby nie padało, poszedłbym do parku.
  • Wyjaśnienie
  • Z racji tego, że druga forma Kojnunktiv II dla czasownika regnen 👉 regnete pokrywa się z formą w czasie Präteritum (regnen - regnete - geregnet) zalecane jest użycie formy würde + Infinitiv (würde regnen).
  • Tłumaczenie
  • Chciałbym mieć samochód sportowy.
  • Wyjaśnienie
  • W przypadku czasownika haben preferowaną formą jest forma bez würde, czyli Präteritum + końcówka dla odpowiedniej osoby.
Konjunktiv II w czasie przeszłym

hätten/wären + Paritizip II

W czasie przeszłym występuje tylko jedna forma: hätten/wären + Paritizip II.

  • Tłumaczenie
  • Gdybym obejrzał prognozę pogody, (to) zostałbym w domu. (ale poszedłem do parku i zmokłem)
  • Wyjaśnienie
  • Pierwsza część zdania dotyczy przeszłości (żałuje, że nie obejrzałem prognozy pogody), druga część zdania również (żałuje, że poszedłem do parku, ponieważ zmokłem).
  • Tłumaczenie
  • Gdybym pilnie uczył się niemieckiego w szkole, (to) mógłbym teraz pracować w niemieckiej firmie.
  • Wyjaśnienie
  • Pierwsza część zdania dotyczy przeszłości (szkoda, że nie uczyłem się pilniej niemieckiego), a druga część zdania dotyczy teraźniejszości/przyszłości.

Odmiana czasownika machen (robić) i gehen (iść) przez osoby w trybie Konjunktiv II

Person machen gehen
ich hätte gemacht wäre gegangen
du hättest gemacht wärest gegangen
er/sie/es hätte gemacht wäre gegangen
wir hätten gemacht wären gegangen
ihr hättet gemacht wärt (wäret) gegangen
sie/Sie hätten gemacht wären gegangen

Wyjątki i przypadki specjalne

Czasowniki wykorzystujące formę Präteritum
Czasowniki haben, sein i werden
Person haben sein werden
ich hätte wäre würde
du hättest wärest würdest
er/sie/es hätte wäre würde
wir hätten wären würden
ihr hättet wärt (wäret) würdet
sie/Sie hätten wären würden
Czasowniki modalne

Wszystkie czasowniki oprócz sollen i wollen otrzymują przegłos (Umlaut).

Person wollen müssen mögen dürfen sollen können
ich wollte müsste möchte dürfte sollte könnte
du wolltest müsstest möchtest dürftest solltest könntest
er/sie/es wollte müsste möchte dürfte sollte könnte
wir wollten müssten möchten dürften sollten könnten
ihr wolltet müsstet möchtet dürftet solltet könntet
sie/Sie wollten müssten möchten dürften sollten könnten
Inne czasowniki wykorzystujące formę Präteritum
Person brauchen denken finden geben gehen helfen kommen stehen tun wissen
ich bräuchte dächte fände gäbe ginge hülfe käme stünde/stände täte wüsste
du bräuchtest dächtest fändest gäbest gingest hülfest kämest stündest/ständest tätest wüsstest
er/sie/es bräuchte dächte fände gäbe ginge hülfe käme stünde/stände täte wüsste
wir bräuchten dächten fänden gäben gingen hülfen kämen stünden/ständen täten wüssten
ihr bräuchtet dächtet fändet gäbet ginget hülfet kämet stündet/ständet tätet wüsstet
sie/Sie bräuchten dächten fänden gäben gingen hülfen kämen stünden/ständen täten wüssten