Czasy

Czas teraźniejszy

Präsens

Czas teraźniejszy Präsens wykorzystujemy do opisania czynności i wydarzeń mających miejsce w momencie mówienia. Często również używa się tego czasu do mówienia o przyszłości, szczególnie gdy występują wyrazy określające czas/porę dnia.

Budowa zdania w czasie teraźniejszym Präsens

Subjekt + Verb

Podmiot (Subjekt) to wykonawca czynności, na drugim miejscu zazwyczaj stawiamy odmieniony czasownika (konjugiertes Verb). W celu odmiany czasownika z podstawowej formy czasownika (Infinitiv) odrzucamy końcówkę -en i dodajemy końcówkę osobową (Personalendung) do tematu czasownika (temat to część czasownika po odrzuceniu końcówki -en/-n) według następującej tabeli:

Person Endung machen
ich -e mache
du -st machst
er/sie/es -t macht
wir -en machen
ihr -t macht
sie/Sie -en machen

Zastosowania czasu teraźniejszego

Czynności, które trwają w trakcie mówienia
  • Tłumaczenie
  • Ona je (teraz) jabłko.
Opis faktów lub stanów dotyczących teraźniejszości
  • Tłumaczenie
  • Eryk jest (teraz) chory.
  • Tłumaczenie
  • Mam na imię Piotr.
  • Tłumaczenie
  • Jest (teraz) zimno.
Czynności, które trwają już od jakiegoś czasu.
  • Tłumaczenie
  • Pracuję w tej firmie od 3 lat.
Ogólnie przyjęte prawdy, zjawiska przyrody, przepisy, reguły
  • Tłumaczenie
  • Ziemia jest okrągła.
Opis zaplanowanych lub ustalonych czynności, które odbędą się w przyszłości

W tym przypadku najczęściej występuje również okolicznik czasu, który mówi, że czynność odbędzie się w przyszłości np. jutro (morgen), w poniedziałki (montags).

  • Tłumaczenie
  • W następnym tygodniu jadę do Berlina.
  • Tłumaczenie
  • W poniedziałki chodzę na siłownię.

Wyjątki i przypadki specjalne

Odmiana czasowników haben i sein.
Person haben sein
ich habe bin
du hast bist
er/sie/es hat ist
wir haben sind
ihr habt seid
sie/Sie haben sind
Czasowniki mocne

Istnieje wiele tak zwanych czasowników mocnych, które mają nieregularną odmianę w drugiej i trzeciej osobie liczby pojedynczej (du, er/sie/es). W ich przypadku zazwyczaj w temacie czasownika zmienia się jedna lub dwie głoski.

  • Tłumaczenie
  • mówić
  • Tłumaczenie
  • brać
Czasowniki zakończone na -x, -z, -s, -ß, -tz, -ss

Gdy temat czasownika kończy się na -x, -z, -s, -ß, -tz lub -ss to w drugiej osobie liczby pojedynczej (du) nie dodajemy końcówki -st tylko -t.

  • Tłumaczenie
  • używać
  • Tłumaczenie
  • gryźć
  • Tłumaczenie
  • boksować
  • Tłumaczenie
  • hamować
  • Tłumaczenie
  • błyszczeć
  • Tłumaczenie
  • pasować

Ten przypadek jest dość intuicyjny, ponieważ aż ciężko byłoby wymówić czasowniki zakończone na -tst, -ßst, -xst, -sst.

Temat czasownika zakończony na -d, -t, -tm, -chn, -gn

Gdy temat czasownika kończy się na -d, -t, -tm, -chn lub -gn to w drugiej i trzeciej osobie liczby pojedynczej oraz w drugiej osobie liczby mnogiej (du, er/sie/es, ihr) dodajemy przed końcówką jeszcze -e:

  • Tłumaczenie
  • znajdować
  • Tłumaczenie
  • czekać
  • Tłumaczenie
  • rysować
  • Tłumaczenie
  • spotykać / spotkać kogoś
  • Tłumaczenie
  • oddychać

Wyjątki

  • Tłumaczenie
  • radzić

Ten przypadek również jest dość intuicyjny, ponieważ ciężko byłoby wymówić te czasowniki bez dodania -e przed końcówką.

Czasowniki zakończone na -eln/-ern

Gdy temat czasownika kończy się na -eln/-ern to pierwszej i trzeciej osobie liczby mnogiej (wir, sie/Sie) pomijamy w końcówce e (żeby nie powstała końcówka zawierająca -elen/-eren), a w pierwszej osobie liczby pojedynczej (ich) możemy pominąć e z tematu:

  • Tłumaczenie
  • prasować
  • Tłumaczenie
  • żądać/wymagać