Rzeczowniki
Czasowniki
Przymiotniki
Przysłówki
Czasy
Liczebniki
Przyimki
Zaimki
Budowa zdania
Inne
Czas teraźniejszy Präsens wykorzystujemy do opisania czynności i wydarzeń mających miejsce w momencie mówienia. Często również używa się tego czasu do mówienia o przyszłości, szczególnie gdy występują wyrazy określające czas/porę dnia.
Subjekt + Verb
Podmiot (Subjekt) to wykonawca czynności, na drugim miejscu zazwyczaj stawiamy odmieniony czasownika (konjugiertes Verb). W celu odmiany czasownika z podstawowej formy czasownika (Infinitiv) odrzucamy końcówkę -en i dodajemy końcówkę osobową (Personalendung) do tematu czasownika (temat to część czasownika po odrzuceniu końcówki -en/-n) według następującej tabeli:
Person | Endung | machen |
---|---|---|
ich | -e | mache |
du | -st | machst |
er/sie/es | -t | macht |
wir | -en | machen |
ihr | -t | macht |
sie/Sie | -en | machen |
W tym przypadku najczęściej występuje również okolicznik czasu, który mówi, że czynność odbędzie się w przyszłości np. jutro (morgen), w poniedziałki (montags).
Person | haben | sein |
---|---|---|
ich | habe | bin |
du | hast | bist |
er/sie/es | hat | ist |
wir | haben | sind |
ihr | habt | seid |
sie/Sie | haben | sind |
Istnieje wiele tak zwanych czasowników mocnych, które mają nieregularną odmianę w drugiej i trzeciej osobie liczby pojedynczej (du, er/sie/es). W ich przypadku zazwyczaj w temacie czasownika zmienia się jedna lub dwie głoski.
Gdy temat czasownika kończy się na -x, -z, -s, -ß, -tz lub -ss to w drugiej osobie liczby pojedynczej (du) nie dodajemy końcówki -st tylko -t.
Ten przypadek jest dość intuicyjny, ponieważ aż ciężko byłoby wymówić czasowniki zakończone na -tst, -ßst, -xst, -sst.
Gdy temat czasownika kończy się na -d, -t, -tm, -chn lub -gn to w drugiej i trzeciej osobie liczby pojedynczej oraz w drugiej osobie liczby mnogiej (du, er/sie/es, ihr) dodajemy przed końcówką jeszcze -e:
Wyjątki
Ten przypadek również jest dość intuicyjny, ponieważ ciężko byłoby wymówić te czasowniki bez dodania -e przed końcówką.
Gdy temat czasownika kończy się na -eln/-ern to pierwszej i trzeciej osobie liczby mnogiej (wir, sie/Sie) pomijamy w końcówce e (żeby nie powstała końcówka zawierająca -elen/-eren), a w pierwszej osobie liczby pojedynczej (ich) możemy pominąć e z tematu: