Woordenlijst van grammaticale termen

Glossar

Bij het leren van Duits komen veel taalkundige concepten naar voren, zoals woordsoorten, naamvallen, stemmingen, typen, enz. Op deze pagina vind je een verzameling van de meest populaire.

Lijst met grammaticale termen en hun definities

Onderwerp (Subjekt)

Zelfstandig naamwoord; een persoon of een ding dat een activiteit uitvoert

Predikaat (Prädikat)

Een werkwoord; activiteit die wordt uitgevoerd

Infinitief (Infinitiv)

Werkwoord in de basis, niet-geconjugeerde vorm

Voornaamwoord (Pronomen)

Woordsoort die een zelfstandig naamwoord vervangt (dat meestal in de vorige zin werd genoemd).

Object ((Objekt))

Zelfstandig naamwoord (of een voornaamwoord dat een zelfstandig naamwoord vervangt); een persoon of ding dat wordt beïnvloed door of ervaart de uitgevoerde activiteit. Het kan in 3 grammaticale naamvallen worden gebruikt: Genitiv (Genitivobjekt), Akkusativ (Akkusativobjekt) i Dativ (Dativobjekt) .

Indirect object (Dativobjekt)

Zelfstandig naamwoord (of een voornaamwoord dat een zelfstandig naamwoord vervangt); een persoon of ding dat wordt beïnvloed door of ervaart de uitgevoerde activiteit.

lijdend voorwerp (Akkusativobjekt)

Zelfstandig naamwoord (of een voornaamwoord dat een zelfstandig naamwoord vervangt); een persoon of ding dat het onderwerp is van de activiteit die wordt uitgevoerd.

Object in de genitief (Genitivobjekt)

Zelfstandig naamwoord; een persoon of een ding in de genitief Genitiv dat het onderwerp is van de activiteit die wordt uitgevoerd.

Werkwoord (Verb)

Beschrijft de uitgevoerde activiteit.

Zelfstandig naamwoord (Nomen / Substantiv)

Beschrijft mensen, dingen, gevoelens en zintuigen.

Adjectief (Adjektiv)

Het woordsoort dat de vraag beantwoordde was für ein(e)? (wat voor soort?); het beschrijft een zelfstandig naamwoord

Bijwoord (Adverb)

Een van de woordsoorten die het werkwoord beschrijft. Beantwoordt de vraag wie? (hoe?).

Transitieve werkwoorden (transitieve werkwoorden)

Overgankelijke werkwoorden zijn werkwoorden die kunnen verwijzen naar het accusatief object (Akkusativobjekt). Ze beantwoorden de vraag Wen/Was? (wie/wat?) en ze kunnen worden gebruikt om een zin op te bouwen met de lijdende stem.

Intransitieve werkwoorden (intransitive Verben)

Intransitieve werkwoorden zijn werkwoorden die niet kunnen verwijzen naar het object in de accusatief Akkusativ en die geen passieve vorm kunnen vormen.

Onvoltooid deelwoord (Partizip I)

Het deelwoord Partizip I transformeert een werkwoord in een bijvoeglijk naamwoord dat een voortdurende activiteit beschrijft, bijvoorbeeld een huilend kind (schlafendes Kind). Het is ook mogelijk dat de Partizip I een werkwoord omzet in een zelfstandig naamwoord, bijvoorbeeld studieren 👉 der Studierende (mannelijke student).

We maken de Partizip I door het achtervoegsel -d toe te voegen aan een infinitief (Infinitiv).

Voltooid deelwoord (Partizip II)

Partizip II wordt meestal gebruikt om iets te beschrijven dat al is gedaan (de tijden Perfekt en Plusquamperfekt), iets dat in de toekomst zal worden gedaan (de Futur II- tijd) en in passieve vorm (Passiv). In passieve zinnen kan het deelwoord Partizip II ook verwijzen naar het heden.

Partizip II voor reguliere werkwoorden wordt gemaakt door het voorvoegsel ge- en het achtervoegsel -t toe te voegen aan de werkwoordstam. Sterke werkwoorden behouden meestal het achtervoegsel -en. Onregelmatige werkwoorden hebben gewoon een willekeurige vorm van Partizip II .

De nominatief (Nominativ)

Een van de vier gevallen in het Duits. Het beschrijft de basisvorm van het zelfstandig naamwoord. Het wordt meestal gebruikt als onderwerp in de zin of na het werkwoord sein (zijn). Het beantwoordt de vragen Wer/Was? (wie wat?).

De genitief (Genitiv)

Een van de vier gevallen in het Duits. Het wordt meestal gebruikt om eigendom te beschrijven. Het beantwoordt de vraag Wessen? (van wie?). Vaak brengt de genitief Genitiv een verandering van het zelfstandig naamwoord met zich mee, bijvoorbeeld door een achtervoegsel -s/-es toe te voegen.

De datief (Dativ)

Een van de vier gevallen in het Duits. Het beantwoordt de vragen Wem/Was? (wie/aan wie/aan wat?). In een zin met twee objecten beschrijft het meestal de ontvanger van de activiteit die wordt uitgevoerd. De datieve naamval Dativ wordt ook gebruikt met bepaalde voorzetsels (met name wanneer een activiteit geen bewegingen of een verandering van toestand met zich meebrengt).

De accusatief (Akkusativ)

Een van de vier gevallen in het Duits. Het beantwoordt de vragen Wen/Was? (wie/wat?). In een zin met twee objecten beschrijft het meestal het object van de activiteit die wordt uitgevoerd. De accusatief Akkusativ wordt ook gebruikt met bepaalde voorzetsels (met name wanneer een activiteit bewegingen of een verandering van toestand inhoudt).

Actieve stem (Aktiv)

In actieve stem is het onderwerp de persoon/het ding dat de activiteit uitvoert.

Passieve stem (Passiv)

We gebruiken de passieve stem wanneer het onderwerp (de persoon die een activiteit uitvoert) niet relevant, onbekend is of we het expres niet willen noemen. De passieve stem richt zich op de activiteit die wordt uitgevoerd (of op een toestand) en op de persoon / het ding (het object) dat door die activiteit wordt beïnvloed.

Artikel (Artikel)

Het lidwoord bepaalt het geslacht van een zelfstandig naamwoord. Er zijn de 3 geslachten in het Duits: mannelijk (Maskulinum), vrouwelijk (Femininum) en onzijdig (Neutrum). Afgezien daarvan kan een zelfstandig naamwoord ook meervoud zijn. In dat geval is het bepaald lidwoord altijd die en is er geen onbepaald lidwoord.

Bepaald artikel (bestimmter Artikel)

Het beschrijft een specifiek zelfstandig naamwoord, bijvoorbeeld een ding, persoon, concept. Zoals bij: "de" en "het" (versus "een").

Onbepaald artikel (unbestimmter Artikel)

Beschrijft een ongedefinieerd zelfstandig naamwoord, bv. een ding, persoon, concept. De meest nauwkeurige vergelijking met het Nederlands is: "een" (versus "de" en "het"). Er is geen onbepaald lidwoord voor zelfstandige naamwoorden in het meervoud.

Rechtstreekse rede (direkte Rede)

Directe spraak is een citaat van een andere persoon (of personen) zonder enige wijzigingen.

Indirecte rede (indirekte Rede)

Indirecte rede citeert de verklaring van een andere persoon, terwijl er enige onzekerheid wordt toegevoegd over de vraag of die verklaring waar is of niet (naar verluidt is dat zo, maar we weten het niet zeker). De indirecte rede wordt gemaakt met behulp van de aanvoegende wijs I Konjunktiv I .

Geslacht (Genus)

Beschrijft het geslacht van een zelfstandig naamwoord. Er zijn 3 geslachten in het Duits: mannelijk (Maskulinum), vrouwelijk (Femininum) en onzijdig (Neutrum).

enkelvoud (Singular)

Een enkelvoudig zelfstandig naamwoord.

meervoud (Plural)

Geeft meer dan één van een bepaald ding/persoon aan. Het feit dat het enkelvoud of meervoud is, beïnvloedt andere woordsoorten in de zin, waaronder het lidwoord van het zelfstandig naamwoord en de uitgang van het werkwoord.

Hulpwerkwoord (Hilfsverb)

Werkwoord dat samen met een ander werkwoord wordt gebruikt om een zin op te bouwen in een bepaalde tijd of stemming (bijvoorbeeld in de verleden tijd of in de lijdende vorm).

Beleefde vorm (Höflichkeitsform)

De vorm om mensen op een formele manier aan te spreken, bv. meneer of mevrouw. Het gebruikt een persoonlijk voornaamwoord, dat met een hoofdletter wordt geschreven, en het vereist dat het werkwoord op dezelfde manier wordt vervoegd als de 3e persoon meervoud.

Indicatief (Indikativ)

De basis en de eenvoudigste grammaticale vorm van een zin; een vaststelling van een feit (in tegenstelling tot vragen, bevelen en aannames)

Voorvoegsel (Vorsilbe / Präfix)

Prefix toegevoegd aan veel woordsoorten (in het bijzonder aan scheidbare werkwoorden).

Achtervoegsel (Nachsilbe / Suffix)

Achtervoegsel toegevoegd aan verschillende woordsoorten, afhankelijk van het geslacht, de persoon, de tijd, de graad enz.

Persoonlijk einde (Personalendung)

Achtervoegsel van een werkwoord in de juiste persoon.

Umlaut

Twee stippen boven een van de volgende letters: a, o, u 👉 ä, ö, ü .