Γλωσσάριο γραμματικών όρων

Glossar

Κατά την εκμάθηση της γερμανικής γλώσσας, εμφανίζονται πολλές γλωσσικές έννοιες, όπως μέρη του λόγου, πτώσεις, διαθέσεις, τύποι κ.λπ. Σε αυτή τη σελίδα θα βρείτε μια συλλογή από τις πιο δημοφιλείς από αυτές.

Κατάλογος γραμματικών όρων και οι ορισμοί τους

Θέμα (Subjekt)

Ουσιαστικό- ένα άτομο ή ένα πράγμα που εκτελεί μια δραστηριότητα

Πρόκριμα (Prädikat)

Ένα ρήμα- δραστηριότητα που εκτελείται

Αιτιατική (Ινφινίτικο)

Ρήμα στη βασική του, μη συζευγμένη μορφή

Αντωνυμία (Pronomen)

Μέρος του λόγου που αντικαθιστά ένα ουσιαστικό (το οποίο συνήθως αναφερόταν στην προηγούμενη πρόταση).

Αντικείμενο (Objekt)

Ουσιαστικό (ή αντωνυμία που αντικαθιστά ένα ουσιαστικό)- ένα πρόσωπο ή ένα πράγμα που επηρεάζεται ή βιώνει την εκτελούμενη δραστηριότητα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε 3 γραμματικές περιπτώσεις: Genitiv (Genitivobjekt), Akkusativ (Akkusativobjekt) i Dativ (Dativobjekt).

Έμμεσο αντικείμενο (Dativobjekt)

Ουσιαστικό (ή αντωνυμία που αντικαθιστά ένα ουσιαστικό)- ένα πρόσωπο ή ένα πράγμα που επηρεάζεται ή βιώνει την εκτελούμενη δραστηριότητα.

Άμεσο αντικείμενο (Akkusativobjekt)

Ουσιαστικό (ή αντωνυμία που αντικαθιστά ένα ουσιαστικό)- ένα πρόσωπο ή ένα πράγμα που αποτελεί το αντικείμενο της δραστηριότητας που εκτελείται.

Αντικείμενο στη γενική πτώση (Genitivobjekt)

Ουσιαστικό- ένα πρόσωπο ή ένα πράγμα στη γενική Genitiv το οποίο είναι το υποκείμενο της δραστηριότητας που εκτελείται.

Ρήμα (Ρήμα)

Περιγράφει τη δραστηριότητα που εκτελέστηκε.

Ουσιαστικό (Nomen / Substantiv)

Περιγράφει ανθρώπους, πράγματα, συναισθήματα και αισθήσεις.

Επίθετο (Adjektiv)

Το μέρος του λόγου που απαντά στο ερώτημα was für ein(e)? (τι είδους;)- περιγράφει ένα ουσιαστικό

Επίρρημα (Adverb)

Ένα από τα μέρη του λόγου που περιγράφει το ρήμα. Απαντά στην ερώτηση wie? (πώς;).

Μεταβατικά ρήματα (transitive Verben)

Τα μεταβατικά ρήματα είναι εκείνα που μπορούν να αναφέρονται στο αιτιατικό αντικείμενο (Akkusativobjekt). Απαντούν στο ερώτημα Wen/Was? (ποιος/τι;) και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία μιας πρότασης με παθητική φωνή.

Ενδομεταβατικά ρήματα (intransitive Verben)

Τα ενδοιαστικά ρήματα είναι εκείνα που δεν μπορούν να αναφερθούν στο αντικείμενο στην αιτιατική πτώση Akkusativ και δεν μπορούν να σχηματίσουν την παθητική φωνή.

Μετοχή ενεστώτα (Partizip I)

Η μετοχή Partizip I μετατρέπει ένα ρήμα σε επίθετο που περιγράφει μια συνεχιζόμενη δραστηριότητα, π.χ. ένα παιδί που κοιμάται (schlafendes Kind). Είναι επίσης δυνατό το Partizip I να μετατρέψει ένα ρήμα σε ουσιαστικό, π.χ. studieren 👉 der Studierende (άνδρας φοιτητής).

Δημιουργούμε το Partizip I προσθέτοντας την κατάληξη -d σε ένα απαρέμφατο (Infinitiv).

Αόριστος (Partizip II)

ο Παρατατικός ΙΙ χρησιμοποιείται συνήθως για να περιγράψει κάτι που έχει ήδη γίνει (οι χρόνοι Perfekt και Plusquamperfekt), κάτι που θα γίνει στο μέλλον (ο χρόνος Futur II) και σε παθητική φωνή (Passiv). Σε παθητικές προτάσεις, η μετοχή Partizip II μπορεί επίσης να αναφέρεται στο παρόν.

η Παρτιζάλη ΙΙ για τα κανονικά ρήματα δημιουργείται με την προσθήκη του προθέματος ge- και της κατάληξης -t στο στέλεχος του ρήματος. Τα ισχυρά ρήματα συνήθως διατηρούν το επίθημα -en. Τα ακανόνιστα ρήματα έχουν απλώς μια αυθαίρετη μορφή Παραταγή ΙΙ.

Η ονομαστική πτώση (Ονομαστική)

Μία από τις τέσσερις υποθέσεις στα γερμανικά. Περιγράφει τη βασική μορφή του ουσιαστικού. Συνήθως χρησιμοποιείται είτε ως υποκείμενο στην πρόταση είτε μετά το ρήμα sein (είμαι). Απαντά στις ερωτήσεις Wer/Was? (ποιος/τι;).

Η γενική πτώση (Genitiv)

Μία από τις τέσσερις περιπτώσεις στα γερμανικά. Χρησιμοποιείται συχνότερα για να περιγράψει την ιδιοκτησία. Απαντά στην ερώτηση Wessen? (ποιανού;). Συχνά, η γενική Genitiv περιλαμβάνει μια αλλαγή του ουσιαστικού, π.χ. την προσθήκη μιας κατάληξης -s/-es.

Η δοτική πτώση (Dativ)

Μία από τις τέσσερις περιπτώσεις στα γερμανικά. Απαντά στις ερωτήσεις Wem/Was? (ποιος/σε ποιον/σε τι;). Σε μια πρόταση με δύο αντικείμενα, περιγράφει συνήθως τον αποδέκτη της δραστηριότητας που εκτελείται. Η δοτική πτώση Dativ χρησιμοποιείται επίσης με ορισμένες προθέσεις (ιδίως όταν μια δραστηριότητα δεν περιλαμβάνει κινήσεις ή αλλαγή κατάστασης).

Η αιτιατική πτώση (Akkusativ)

Μία από τις τέσσερις υποθέσεις στα γερμανικά. Απαντά στις ερωτήσεις Wen/Was? (ποιος/τι;). Σε μια πρόταση με δύο αντικείμενα, περιγράφει συνήθως το αντικείμενο της δραστηριότητας που εκτελείται. Η αιτιατική πτώση Akkusativ χρησιμοποιείται επίσης με ορισμένες προθέσεις (ιδίως όταν μια δραστηριότητα περιλαμβάνει κινήσεις ή αλλαγή κατάστασης).

Ενεργητική φωνή (Aktiv)

Στην ενεργητική φωνή το υποκείμενο είναι το πρόσωπο/πράγμα που εκτελεί τη δραστηριότητα.

Παθητική φωνή (Passiv)

Χρησιμοποιούμε την παθητική φωνή όταν το υποκείμενο (το πρόσωπο που εκτελεί μια δραστηριότητα) είναι άσχετο, άγνωστο ή δεν θέλουμε να το αναφέρουμε επίτηδες. Η παθητική φωνή εστιάζει στη δραστηριότητα που εκτελείται (ή σε μια κατάσταση) και στο πρόσωπο/πράγμα (το αντικείμενο) που επηρεάζεται από αυτή τη δραστηριότητα.

Άρθρο (Artikel)

Το άρθρο καθορίζει το γένος ενός ουσιαστικού. Υπάρχουν τα 3 γένη στα γερμανικά: αρσενικό (Maskulinum), θηλυκό (Femininum) και ουδέτερο (Neutrum). Εκτός από αυτό, ένα ουσιαστικό μπορεί επίσης να είναι στον πληθυντικό αριθμό. Στην περίπτωση αυτή το οριστικό άρθρο είναι πάντα die και δεν υπάρχει αόριστο άρθρο.

Οριστικό άρθρο (bestimmter Artikel)

Περιγράφει ένα συγκεκριμένο ουσιαστικό, π.χ. ένα πράγμα, ένα πρόσωπο, μια έννοια. Η πιο ακριβής σύγκριση με τα αγγλικά είναι: "the" (έναντι "a").

Αόριστο άρθρο (unbestimmter Artikel)

Περιγράφει ένα απροσδιόριστο ουσιαστικό, π.χ. ένα πράγμα, ένα πρόσωπο, μια έννοια. Η πιο ακριβής σύγκριση με τα αγγλικά είναι: "a" (έναντι "the"). Δεν υπάρχει αόριστο άρθρο για τα ουσιαστικά στον πληθυντικό αριθμό.

Άμεσος λόγος (direkte Rede)

Ο άμεσος λόγος είναι ένα απόσπασμα από ένα άλλο πρόσωπο (ή πρόσωπα) χωρίς καμία αλλαγή.

Έμμεσος λόγος (indirekte Rede)

Ο έμμεσος λόγος προσδιορίζει τη δήλωση ενός άλλου προσώπου, ενώ προσθέτει κάποια αβεβαιότητα ως προς το αν η δήλωση αυτή είναι αληθινή ή όχι (υποτίθεται ότι είναι, αλλά δεν είμαστε σίγουροι). Ο έμμεσος λόγος δημιουργείται με τη χρήση της υποτακτικής διάθεσης I Konjunktiv I.

Φύλο (Genus)

Περιγράφει το γένος ενός ουσιαστικού. Υπάρχουν 3 γένη στα γερμανικά: αρσενικό (Maskulinum), θηλυκό (Femininum) και ουδέτερο (Neutrum).

Singular (Singular)

Ουσιαστικό στον ενικό αριθμό.

Πληθυντικός (Πληθυντικός)

Σημαίνει περισσότερα από ένα από ένα δεδομένο πράγμα/πρόσωπο. Το γεγονός ότι είναι ενικός ή πληθυντικός επηρεάζει άλλα μέρη του λόγου στην πρόταση, μεταξύ άλλων το άρθρο του ουσιαστικού και την κατάληξη του ρήματος.

Βοηθητικό ρήμα (Hilfsverb)

Ρήμα που χρησιμοποιείται μαζί με ένα άλλο ρήμα για να δημιουργηθεί μια πρόταση σε συγκεκριμένο χρόνο ή διάθεση (π.χ. στον αόριστο ή στην παθητική φωνή).

Ευγενική μορφή (Höflichkeitsform)

Ο τύπος προσφώνησης ανθρώπων με επίσημο τρόπο, π.χ. κ. ή κα. Χρησιμοποιεί μια προσωπική αντωνυμία, η οποία γράφεται με κεφαλαίο, και απαιτεί το ρήμα να κλίνεται με τον ίδιο τρόπο όπως και στο 3ο πρόσωπο πληθυντικού αριθμού.

Ενδεικτική (Indikativ)

Η βάση και η απλούστερη γραμματική μορφή μιας πρότασης- δήλωση ενός γεγονότος (σε αντίθεση με τις ερωτήσεις, τις εντολές και τις υποθέσεις)

Πρόθεμα (Vorsilbe / Präfix)

Πρόθεμα που προστίθεται σε πολλά μέρη του λόγου (ιδίως σε διαχωρίσιμα ρήματα).

Suffix (Nachsilbe / Suffix)

Κατάληξη που προστίθεται σε διάφορα μέρη του λόγου ανάλογα με το γένος, το πρόσωπο, τον χρόνο, τον βαθμό κ.λπ.

Προσωπική κατάληξη (Personalendung)

Κατάληξη ενός ρήματος στο σωστό πρόσωπο.

Umlaut

Δύο τελείες πάνω από ένα από τα ακόλουθα γράμματα: a, o, u 👉 ä, ö, ü.